انواع خانه‌ها یا نوعیت مسکن در آلمان

برای داشتن یک زندگی مستقل، شرایط مسکن برای افراد دارای معلولیت می‌تواند نقش مهمی ایفا کند. در آلمان، به عنوان مثال، آپارتمان‌های بدون موانع عبور وجود دارند که به نیازهای افراد با محدودیت‌های جسمی سازگار شده‌اند. این آپارتمان‌ها معمولاً دارای درهای عریض‌تر، دوش‌های مخصوص حمام  و آسانسور هستند. به‌طور کلی، آپارتمان‌های جدید در آلمان بیشتر بدون موانع عبور و هم‌سطح بودن همه قسمت‌های کف آپارتمان‌ها طراحی می‌شوند.
حمایت از افراد دارای معلولیت همچنین به شکل شرایط زندگی همرا ه با مراقبت نیز ارائه می‌شود، جایی که خدمات پرستاری و حمایتی در دسترس است، در حالی که ساکنان هنوز قادرند بصورت مستقل زندگی کنند. گزینه دیگری که  برای این افراد وجود دارد، زندگی در گروه‌های مخصوص و پروژه‌های مسکونی است که در آن‌ها برخی افراد با و بدون معلولیت بصورت گروهی زندگی می‌کنند.
یک نمای کلی از گزینه‌های مسکونی برای افراد دارای معلولیت توسط سازمان Aktion Mensch ارائه شده است. همچنین، سازمان Lebenshilfeاطلاعاتی درباره حقوق افراد دارای معلولیت در موضوع مسکن فراهم کرده است.
مراکز مشاوره‌ای وجود دارند که به افراد دارای معلولیت در جستجوی مسکن و تأمین مالی (مثلاً از طریق کمک‌های مالی) کمک می‌کنند. این مراکز توسط دفاتر منطقه‌ای در محل شما اداره می‌شوند. اطلاعات بیشتر را می‌توانید در صفحه «افراد دارای معلولیت» پیدا کنید.

در یک(WG)  شما دریک آپارتمان با دیگران بصورت اشتراکی زندگی میکنید. هر کسی اتاق خودش را دارد، اما حمام، آشپزخانه و گاهی اتاق نشیمن به‌طور مشترک استفاده می‌شود. یافتن یک اتاق در یک خانه مشترک (WG)  معمولاً راحت‌تر از جستجوی یک آپارتمان مستقل است، زیرا شما باید فقط ساکنان گروه را متقاعد کنید، نه صاحب‌خانه‌ها. همچنین، یک اتاق معمولاً ارزان‌تر از یک آپارتمان کامل است.
در خانه‌های مشترک همچنین امکان برقراری سریع ارتباطات و پیدا کردن حمایت اجتماعی وجود دارد، که این موضوع برای کسانی که تازه به شهر و با کشورآمده‌اند، می‌تواند مفید باشد. وب‌سایت‌های خاصی وجود دارند که شما می‌توانید در آن‌ها به دنبال اتاق در گروه‌های مسکونی مشترک بگردید، مانند WG-gesucht، اما همچنین در سایت‌های جستجوی مسکن مانند  ImmoScout24 و Immowelt و غیره، گه‌گاهی اتاق‌های در خانه‌های گروهی نیز آگهی می‌شوند. همچنین گروه‌های فیس‌بوک در هر شهری وجود دارند که شما می‌توانید عضو آن‌ها شوید. در این گروه‌ها، آگهی‌های روزانه از افراد خصوصی به اشتراک گذاشته می‌شود.
اما مراقب باشید! 

متأسفانه در پلتفرم‌های شناخته‌شده مانند  WG-gesucht، ImmoScout24 و Immowelt و همچنین در گروه‌های فیس‌بوک، آگهی‌های مشکوک و کلاه‌برداری نیز وجود دارد. لطفا هیچ‌گونه اطلاعات شخصی مانند کپی شناسنامه یا پاسپورت خود را بدون بررسی دقیق از صحت آگهی به اشتراک نگذارید. همچنین هیچ‌گونه پولی را قبل از بازدید حضوری از آپارتمان و دریافت قرارداد اجاره‌ی امضا شده، پرداخت نکنید. همیشه مراقب باشید و قبل از هر اقدامی تحقیق کنید تا از کلاه‌برداری جلوگیری کنید.
شما همچنین می‌توانید با دیگران همراه شوید و به‌طور مشترک به جستجوی یک آپارتمان اجاره‌ای بپردازید تا یک گروه مسکونی جدید تشکیل دهید. در این صورت، همه‌ی شما به‌طور مشترک اجاره‌نامه را امضا می‌کنید و حقوق و مسئولیت‌های یکسانی خواهید داشت. این بدین معنی است که همه به‌طور مشترک مسئول خواهید بود: اگر یکی از مستأجرین سهم اجاره را پرداخت نکند، همه شما در برابر صاحب‌خانه مسئول خواهید بود.
وضعیت دیگری که ممکن است وجود داشته باشد این است که فقط یک نفر به‌عنوان مستأجر اصلی باشد و دیگران به‌عنوان مستأجر فرعی در گروه زندگی کنند. این موضوع معمولاً زمانی پیش می‌آید که شما وارد یک گروه مسکونی از پیش موجود، می‌شوید. در این حالت، مستأجر اصلی به‌تنهایی مسئول پرداخت اجاره به‌موقع است. به‌عنوان مستأجر فرعی، حتماً باید یک قرارداد رسمی با مستأجر اصلی داشته باشید. در این قرارداد باید میزان اجاره، مدت زمان اجاره، مدت زمان فسخ قرارداد و دیگر حقوق و مسئولیت‌ها به‌طور دقیق مشخص شده باشد.
کمتر پیش می‌آید که در گروه‌های مسکونی همه افراد دارای قرارداد اجاره مستقل برای اتاق خود و استفاده از فضاهای مشترک (آشپزخانه، حمام، اتاق نشیمن) باشند. مزیت این روش این است که هر مستأجر فقط مسئول قرارداد اجاره خود است. بنابراین، اگر یکی از هم‌اتاقی‌ها اجاره را پرداخت نکند، دیگران متضرر نخواهند شد.
اینکه کدام یک از این سه گزینه، مستأجر اصلی و مستأجرین فرعی، همه مستأجرین اصلی، یا هر کدام دارای قرارداد اجاره مستقل، اعمال می‌شود، بستگی به تصمیم صاحب‌خانه دارد.
اگر در جستجوی گروه مسکونی نیاز به مشاوره دارید، سازمان Zusammenleben Willkommenاز طریق تماس حضوری، تلفنی و دیجیتالی به افراد کمک می‌کند. آن‌ها در فرآیند درخواست به شما کمک کرده و اطلاعاتی درباره پوشش هزینه‌های اجاره ارائه می‌دهند.

مفید است بدانید: اگر از جاب‌سنتر یا اداره رفاه اجتماعی کمک مالی دریافت می‌کنید، باید قرارداد اجاره‌ به عنوان مستأجر فرعی خود و همچنین قرارداد اجاره مستأجر اصلی را به این اداره ارائه دهید. بسیاری از کارمندان همچنین از شما می‌خواهند که تأییدی از صاحب‌خانه دریافت کنید که مستأجر اصلی مجاز به اجاره‌ی اتاق‌ها به دیگران است.

اجاره‌ی موقت یک نوع قرارداد انعطاف‌پذیر است که در آن شما یک آپارتمان یا یک اتاق را برای مدت زمانی محدود اجاره می‌کنید. این نوع زندگی به‌ویژه زمانی مفید است که شما فقط برای مدت کوتاهی در یک مکان زندگی می‌کنید یا به‌طور موقت به مسکن نیاز دارید. دو نوع اصلی از این مدل وجود دارد:

• اجاره فرعی (Untermiete): شما یک اتاق یا آپارتمان را از شخصی که خود مستأجر اصلی است، اجاره می‌کنید.
• اجاره موقت (Zwischenmiete) : این نوع اجاره‌ی فرعی موقتی است که معمولاً زمانی رخ می‌دهد که مستأجر اصلی به‌طور موقت از اپارتمان یا اتاق استفاده نمیکند (مثلا برای مدت زمانی به خارج از کشور سفر می‌کند). هر دو نوع این اجاره‌ها انعطاف‌پذیر هستند و گزینه خوبی برای زمانی است که هنوز مکان دائمی پیدا نکرده‌اید. علاوه بر این، بسیاری از گزینه‌های «اجاره‌ی موقت» معمولا آپارتمان‌ها یا اتاق‌های مبله هستند که به شما کمک می‌کند از جستجو و حمل و نقل اثاثیه بی‌نیاز شوید.

مهم است که در هنگام اجاره‌ی موقت، مستأجر اصلی اجازه‌نامه‌ای از صاحب‌خانه برای اجاره فرعی یا موقت دریافت کرده باشد. بدون این اجازه، اجاره‌ی موقت می‌تواند منجر به فسخ فوری و احتمالاً بدون اطلاع قبلی از قرارداد شود. همچنین، حتی دراجاره‌ی موقت باید قرارداد اجاره به‌صورت کتبی تنظیم شود.

نکته مهم:
اگر شما یک قرارداد اجاره موقت بسته‌اید، یعنی با صاحب‌خانه مدت زمان معینی برای اجاره مشخص کرده‌اید، معمولاً نمی‌توانید پیش از پایان مدت قرارداد، آن را فسخ کنید. بسیاری از قراردادهای اجاره موقت اما ممکن است از نظر قانونی نافذ نباشند. در این صورت، شما می‌توانید طبق مهلت قانونی سه‌ماهه قرارداد را فسخ کنید. اینکه آیا قرارداد اجاره‌ی موقت شما قانونی است یا نه، می‌توانید از مرکز مشاوره برای مصرف‌کنندگان یا یک انجمن حمایت از مستأجران بپرسید. برای استفاده از مشاوره‌ی این انجمن‌ها، معمولاً باید عضو شوید و یک حق عضویت سالانه کوچک بپردازید.

اگر شما درآمد کمی دارید یا هیچ درآمدی ندارید، حق دارید که یک آپارتمان دولتی اجاره کنید. این آپارتمان‌ها به‌دلیل حمایت‌های دولتی ارزان‌تر از سایر آپارتمان‌ها هستند. برای اجاره چنین آپارتمانی، نیاز به یک «مدرک واجد شرایط بودن برای مسکن سوسیالی» (WBS) دارید که از شهرداری محل زندگی خود دریافت میکنید. این مدرک (WBS) نشان می‌دهد که درآمد شما زیر حد مشخصی قرار دارد. باید این مدرک را هنگام بازدید از آپارتمان به صاحب‌خانه نشان دهید.

افراد مسن در آلمان گزینه‌های مختلفی برای اجاره‌ی مسکن دارند که به نیازهای آن‌ها سازگار شده است. علاوه بر زندگی در یک آپارتمان شخصی، آپارتمان‌های مناسب سن نیز وجود دارند که بدون مانع و مجهز به تجهیزات ایمنی هستند. همچنین، خانه‌های سالمندان یا مجتمع‌های مسکونی تحت مراقبت وجود دارند که علاوه بر مسکن، خدمات مراقبت و نگهداری نیز ارائه می‌دهند. بسیاری از سالمندان ترجیح می‌دهند تا جایی که ممکن است در محیط آشنای خود بمانند، که این امر می‌تواند از طریق خدمات مراقبت‌های خانگی ممکن باشد.

یک گزینه دیگر، زندگی مشترک با دیگر افر اد مسن است، مثلاً در یک گروه مسکونی برای سالمندان. وب‌سایت وزارت فدرال خانواده، زنان، سالمندان و جوانان آلمان ، مزایا و معایب این نوع مسکن‌ها را اینجا گردآوری کرده است. اطلاعات بیشتر درباره زندگی در دوران کهن‌سالی از سوی سازمان کاریتاس نیز در دسترس است.