اقامتگاه‌های (کمپ) پناهجویان در آلمان

• هر مرکز مسکونی (کمپ) دارای مقررات داخلی (Hausordnung)   مربوط به خودش است که برای همه ساکنین آن اعمال می شود. برای مثال: مشخص می شود که چه وقت کسی می تواند به عنوان  بازدید کننده  یا مهمان به کمپ وارد شود، و یا مدت زمان  رعایت آرامش (Ruhezeiten) در شب ها چگونه عملی میشود. مدیر مرکز مسئول نظارت بر اجرای این قوانین است.

توجه: کارکنان مراکز مسکونی (کمپ‌ها)  مسئولیت رسیدگی به مسائل حقوقی شما را ندارند. یعنی آنها نمیتواند شما را در مورد نتایج  پرونده پناهندگی شما یا مقدار کمک های اجتماعی که دریافت می کنید کمک کنند و همچنان اجازه ندارند اطلاعات مربوط به شما را به بامف (BAMF) یا سایر مقامات منتقل کنند.

کارمندان اجتماعی داخل کمپ باید به مشکلات اجتماعی و شرایط زندگی در کمپ رسیدگی کنند. هر زمان سوالی دارید و یا با چالشی روبرو هستید، می توانید به این کارکنان مراجعه کنید. بطورمثال انها میتوانند در موصوعاتی مانند ثبت نام  کودکان به مدرسه و یا کودکستان و یا هم  برای جستجوی یک آپارتمان یا خدمات مشاوره شما را کمک کنند.  کارمندان امنیتی (securities) مسئول امنیت ساکنان و حفظ نظم هستند. به همین دلیل آنها اجازه دارند تا کارت شناسایی بازدیدکنند گان را به کنترل کنند. برای مشکلات مربوط به زنان حداقل یک کارمند امنیتی زن همیشه باید در مراکز اقامت حضور داشته باشد.

به عنوان یکی از ساکنین کمپ شما حق دارید در یک فضای  کاملا امن زندگی کنید. به ویژه زنان، نوجوانان و کودکان باید در برابر هر گونه تهدید یا خشونت محافظت شوند. اقامتگاه‌ها باید اطمینان حاصل کنند که همه ساکنانشان احساس امنیت می کنند، حریم خصوصی مردم را حفظ میکنند و به آنها کمک میکنند. از جنوری ۲۰۱۶، وزارت امور خانواده با همکاری یونیسف و چند سازمان دیگر مانند «Plan International Germany e.V.» برنامه‌ی را برای تامین حداقل استانداردهای حفاظت از کودکان، نوجوانان و زنان را در مراکز اقامت پناهجویان ایجاد کرده است. این استانداردها عبارتند از محافظت از کودکان، نوجوانان و زنان در برابر خشونت و دسترسی به مراقبت های صحی (پزشکی)  و خدمات حمایتی در برابر مشکلات روحی روانی و اجتماعی است. علاوه بر این، در هر کمپ باید اتاق خاصی برای أوقات فراغت و بازی کودکان و جوانان وجود داشته باشد. البته در کنار این استندردها بعضی مقرارت هم وجود دارد که باید از طرف ساکینین رعایت شوند. به طور کلی شما نمیتوانید انتخاب کنید که در کدام اتاق میخواهید زندگی کنید و یا  چه کسی با شما در یک اتاق هم خانه شود. اگر با هم‌اتاقی خود مشکل داشته باشید، با کارکنان اجتماعی یا مدیر کمپ باید تماس بگیرید.

• به عنوان یک زن و شوهر یا خانواده، شما حق دارید با هم در یک اتاق زندگی کنید.
• زنان تنها فقط با زنان دیگر می توانند در یک اتاق زندگی کنند.
• شما حق دارید بخواهید که اتاق شما قفل داشته باشد و کلیدش را داشته باشید. اگر در یک اتاق  مشترک زندگی میکنید، حق دارید یک الماری (کمد) با قابلیت درب‌های قفل دار داشته باشید.
•  کارکنان کمپ اجازه ورود به اتاق شما را بدون اجازه شما ندارند.
• کنترل اتاق در نبود شما  یا بدون اطلاع قبلی شما مجاز نیست.
• شما حق دارید تا از دوستان و خانواده خود به عنوان  بازدید کننده در طول روز پزیرای کنید.
• هر هفته باید حوله های پاک و هر دو هفته یک بار پوش تشک و ملافه تمیز دریافت کنید.
• اگر بخواهید یک شب کمپ را ترک کنید، باید به دفتر مدیریت کمپ اطلاع دهید. اگر برای بیش از ۳ شب متوالی به کمپ مراجعه نکنید، مسئولین می توانند اتاق یا تخت شما را به فرد دیگری اختصاص دهند. البته لوازم شخصی شما باید محافظت شود.
•  شما حق دسترسی  به توالت و دوش مختص (اینکه مرد هستید یا زن) به زنان یا مردان را دارید.
• شماحق دسترسی به غذای سالم، متنوع و کافی دارید. در این کمپ‌ها نباید گوشت خوک استفاده شود.
• مدیریت کمپ باید شما را روزانه و بطور سریع از همه نامه های دریافتی شما اطلاع دهد.

همیشه مراکز مسکونی‌ (کمپ های) وجود دارند که قوانین و استانداردهای لازم را رعایت نمیکنند. در حال حاضر وضعیت در خیلی از کمپ‌ها تغیر یافته است، اما باز هم  در بسا موارد نقض حقوق ساکنین وجود دارد. اگربا شرایط کمپی که زندگی میکنید مشکلی دارید یا إحساس میکنید حقوق شما نادیده گرفته میشود، با یک مرکز مشاوره یا شورای پناهندگان «Flüchtlingsra» در شهرخود تماس بگیرید. در اینجا لیستی از مراکز مشاوره در ایالتی که شما اقامت دارید را میتوانید پیدا کنید.

اگر احساس میکنید مورد توهین، تبعیض، تهدید و خشونت جنسی یا فیزیکی قرار دارید، به طور مستقیم به مسئول یا کارمندان اجتماعی کمپ مراجعه کنید. اگر آنها همکاری نکردند و یا در حقیقت  خودشان بخشی از مشکل هستند، با یک مرکز مشاوره تماس بگیرید. در وب سایت ادارۀ مبارزه با تبعیض، فهرستی از مراکز مشاوره در نزدیکی خود را بیابید. شما همچنین می توانید با شماره 08000116016 تماس بگیرید. کارکنان این مرکز مشاوره تلفنی بصورت شبانه روزی به شما کمک خواهند کرد و به زبانهای مختلف صحبت میکنند.

Ob Sie in eine Wohnung umziehen dürfen, hängt von Ihrem Aufenthaltsstatus ab:

• Ich bin Asylberechtigte*r, anerkannter Flüchtling oder habe subsidiären Schutz: Sie haben das Recht in eine eigene Wohnung zu ziehen.
   
• Ich bin Asylbewerber*in: Ob Sie als Asylbewerber*in in eine Wohnung umziehen dürfen, hängt von Ihrem Herkunftsland, der bisherigen Dauer Ihres Aufenthalts in Deutschland und den Regelungen Ihres Bundeslandes ab. Generell gilt, dass Asylbewerber*innen mindestens sechs Wochen und höchstens 24 Monate in einer Erstaufnahmeeinrichtung wohnen müssen. Während Sie verpflichtet sind in einer Erstaufnahmeeinrichtung zu wohnen, dürfen Sie nicht in eine Wohnung ziehen. Bitte beachten Sie: Wenn Sie aus einem sogenannten "sicheren Herkunftsland" kommen, müssen für die gesamte Dauer Ihres Asylverfahrens und im Falle einer Ablehnung ihres Asylantrags bis zur Ausreise oder Abschiebung in einer Erstaufnahmeeinrichtung wohnen. Mehr dazu erfahren Sie in unserem Kapitel "Sichere Herkunftsländer".
   
• Ich habe eine Duldung: Personen mit einer Duldung haben generell kein Recht darauf in eine Wohnung umzuziehen. Offiziell ist die Unterbringung in einer Gemeinschaftsunterkunft für Geduldete vorgesehen. Zum Teil ist dies sogar auf Ihrer Duldung als Auflage eingetragen. In einigen Gemeinden gibt es aber zu wenige Plätze in Gemeinschaftsunterkünften, um alle dort unterzubringen. In diesem Fall wird Ihnen entweder eine Wohnung zugewiesen oder Ihnen wird erlaubt eine eigene Wohnung zu suchen. Wenn Sie in einer Gemeinschaftsunterkunft wohnen müssen, können Sie versuchen, die Streichung dieser Auflage bei der Ausländerbehörde zu beantragen. Zusätzlich müssen Sie beim Sozialamt beantragen, dass es die Kosten für Ihre Wohnung übernimmt. Die Behörden können Ihrem Wunsch folgen, können ihn aber auch ablehnen. Generell sind Ihre Chancen eher gering, wenn Sie nicht wichtige Gründe, z.B. psychische oder physische Erkrankungen vorbringen können. Lassen Sie sich vorab von einer Beratungsstelle oder Anwält*innen beraten. Anwält*innen und Beratungsstellen in Ihrer Nähe finden Sie auf unserer Seite Lokale Informationen. Geben Sie die Stadt, in der Sie leben, ein und suchen Sie nach Asyl, Aufenthaltsrecht oder Rechtsberatung.

Bitte beachten Sie: Wenn Sie Ihr Einkommen durch Arbeit selbst verdienen und weiter in einer Gemeinschaftsunterkunft leben, müssen Sie damit rechnen, dass Sie von Ihrem Arbeitslohn eine hohe Miete für Ihren Platz im Heim zahlen müssen.

Ob Sie auch in andere Städte oder Gemeinden umziehen dürfen, hängt von Ihrem Aufenthaltsstatus ab.

Asylberechtigte, anerkannte Flüchtlinge und subsidiär Schutzberechtigte, die Sozialleistungen vom Sozialamt oder Jobcenter bekommen, müssen in der Regel für drei Jahre in dem Bundesland bleiben, in dem sie ihr Asylverfahren durchlaufen haben. Die Bundesländer haben zudem die Möglichkeit zusätzliche Regelungen zu schaffen, in denen Sie z.B. festlegen, dass die Person auch in der Gemeinde bleiben muss, in der sie während ihres Asylverfahrens gelebt hat. Diese "Wohnsitzzuweisung" ist umstritten. Wenn Sie gute Gründe haben, warum Sie in eine andere Gemeinde umziehen möchten, können Sie einen „Antrag auf Aufhebung der Wohnsitzzuweisung“ (gemäß §12a Abs. 5 Satz 2c AufenthG) bei der für Sie aktuell zuständigen Ausländerbehörde und der Ausländerbehörde Ihrer Wunsch-Stadt stellen. Lassen Sie sich dazu von einer Beratungsstelle oder Anwält*innen in Ihrer Nähe beraten.

Asylbewerber*innen und Menschen mit Duldung müssen in der Regel in der Gemeinde wohnen bleiben, der sie zu Beginn zugeteilt wurden. Nur wenn Sie Ihren Lebensunterhalt durch eigenes Einkommen bestreiten und keine finanzielle Unterstützung vom Sozialamt bekommen, dürfen Sie umziehen. Für Personen, die finanzielle Unterstützung vom Sozialamt bekommen, gibt es nur wenige Möglichkeiten dennoch die Erlaubnis für einen Umzug in eine andere Gemeinde zu bekommen. In der Regel wird die Ausländerbehörde einem entsprechenden Antrag von Ihnen nur zustimmen, wenn Sie z.B. sehr krank sind und es in Ihrer Gemeinde keine auf Ihre Krankheit spezialisierten Ärzt*innen gibt oder wenn Sie sich um ein krankes Familienmitglied in einer Stadt kümmern müssen. Ihre Gründe müssen Sie durch Atteste nachweisen. Lassen Sie sich vorab von einer Beratungsstelle oder Anwält*innen beraten.

Beachten Sie: Anwält*innen und Beratungsstellen in Ihrer Nähe finden Sie auf unserer Seite Lokale Informationen. Geben Sie die Stadt, in der Sie leben, ein und suchen Sie nach Asyl, Aufenthaltsrecht oder Rechtsberatung.

بلی، طبق قانون حفاظت از سرخکان، تمام افرادی که در محل اقامت مشترک زندگی می کنند باید ثابت کنند که در برابر سرخک واکسینه شده اند. اگر هنوز علیه سرخک واکسینه نشده اید، باید این واکسن را ظرف ۴ هفته پس از ورود خود انجام دهید. کارکنان محل اقامت در ایم مورد به شما کمک خواهند کرد. اطلاعات بیشتر را دربخش واکسیناسیون یبخوانید.