سیستم حمل‌ونقل شهری

اتوبوس، اوبان (U-Bahn)، اس‌بان (S-Bahn) و  Straßenbahn (یا همان تراموا) وسایط حمل‌و‌نقل شهری عمومی محسوب می‌شوند و برای استفاده از آنها باید بلیط تهیه کنید. این بلیط را می‌توانید از دستگاه‌های فروش بلیط بخرید که ظاهر آن‌ها در هر شهر متفاوت است. در بسیاری از اتوبوس‌ها هم می‌شود از خود راننده بلیط خرید، اما فقط در ازای پول نقد (پرداخت با کارت بانکی ممکن نیست). حتی در بعضی اتوبوس‌ها حتما باید اسکناس ۵ یورویی یا ۱۰ یورویی یا سکه داشته باشید، چون ممکن است راننده پول خرد کافی برای پس دادن به شما نداشته باشد. از بعضی مغازه‌ها (کیوسک‌ها) هم می‌شود بلیط خرید. این مغازه‌ها همیشه تابلوی اداره‌ی حمل‌و‌نقل شهری مربوط به شهر خود را  جلوی در ورودی نصب می‌کنند تا مشتری بتواند از بیرون مغازه تشخیض دهد که امکان خرید بلیط در آنجا را دارد. در بعضی شهرها هم می‌شود بلیط را آنلاین و از طریق اپلیکیشن‌های مخصوص خرید.

این بلیط‌ها انواع مختلفی دارند. بعضی‌ از آنها برای چند ساعت یا فقط یک مسیر، یا مسیر رفت‌و برگشت اعتبار دارند. بعضی از بلیط‌ها روزانه (Tagesticket) هستند یا هفتگی یا ماهیانه. بعضی هم برای یک مسافت خاص در سطح شهر اعتبار دارند (Tarifzonen). در بسیاری از شهرها، وقتی بلیطی می‌خرید که برای چند ساعت یا نهایتا یک روز معتبر است، باید هنگام شروع به استفاده از بلیط آن را در دستگاه‌های مخصوص که در ایستگاه‌ها تعبیه شده، مهر اعتبار بزنید. این دستگاه‌ها در بعضی اتوبوس‌ها و تراموا‌ها هم پیدا می‌شوند. اگر بلیط را از دستگاه‌های خود‌پردازی خریده باشید که خود دستگاه تاریخ و ساعت خرید را روی بلیط درج می‌کند، معمولا نیازی به مهر زدن جداگانه‌ی بلیط ندارید. 

کودکان، دانش‌آموزان، دانشجویان، ، سالمندان و همه‌ی افرادی که کمک‌هزینه‌ی جا‌ب‌سنتر یا اداره‌ی Sozialamt دریافت می‌کنند، می‌توانند از بلیط‌های  با تخفیف ویژه استفاده کنند. این بلیط‌ها را هم می‌توانید از دستگاه‌های خود‌پرداز یا مغازه‌ها تهیه کنید. از خود مغازه می‌توانید بپرسید برای خرید بلیط یا تخفیف، چه مدارکی نیاز دارید. 

اگر در یک شهر کوچک یا یک روستا زندگی می‌کنید، ممکن است حمل‌و‌نقل بدون داشتن ماشین (موتر) آسان نباشد. در شهرستان‌های کمی بزرگتر معمولا یک ایستگاه قطار هست که از آنجا می‌توانید با همان قطار به شهرهای دیگر بروید، در این شهرستان‌ها خط اتوبوس هم وجود دارد. اما روستاهای کوچک معمولاً فقط یک خط اتوبوس دارند یا ممکن است اصلا هیچ امکان حمل‌و‌نقل عمومی‌ای نداشته باشند.  

بلیط قطار را می‌توانید به صورت آنلاین و یا مستقیماً در ایستگاه‌ها خریداری کنید. در دستگاه‌های خود‌پرداز بلیط، باید مقصد خود را وارد کرده و بعد قیمت بلیط را در مانیتور دستگاه ببینید. به محض پرداخت پول، چه به صورت نقدی و چه با کارت  بانکی،  بلیط شما چاپ می‌شود. در قطار، معمولا با مامورین کنترل بلیط مواجه می‌شوید که برای چک کردن بلیط‌ها می‌آیند . در برخی قطارها می‌توانید در خود قطار هم بلیط را خریداری کنید. اما حتما از قبل سؤال کنید که آیا چنین امکانی در قطار وجود دارد یا خیر. اگر مامورین برای چک کردن بلیط بیایند و شما  بلیط نداشته باشید، باید جریمه بپردازید. اطلاعات بیشتر در این مورد را در بخش «اگر بدون بلیط معتبر تردد کنم، چه اتفاقی می‌افتد؟» بخوانید. 

بلیط اتوبوس را معمولا می‌توانید مستقیماً از خود راننده خریداری کنید. برای این کار کافی است مقصد خود را به راننده بگویید و مبلغ درخواست‌شده را بپردازید.  

اگر در منطقه‌ی شما ایستگاه قطار یا اتوبوس وجود نداشته باشد، متاسفانه تردد بدون ماشین (موتر) بسیار سخت است. در صورتی که نزدیک‌ترین ایستگاه اتوبوس یا قطار خیلی دور نباشد، می‌توانید از دوچرخه استفاده کنید. در بخش «دوچرخه سواری در آلمان »می توانید اطلاعات بیشتری در این مورد کسب کنید.

در مواقع اضطراری می‌توانید از همسایه‌ها یا آشنایان خود، که اتوموبیل دارند، کمک گرفته یا تاکسی بگیرید دهید، اما معمولاً هزینه‌ی تاکسی بسیار زیاد است. با نوشتن کلمه تاکسی و اسم شهر خود در گوگل می‌توانید تاکسی پیدا کنید. 

بلیط حمل‌ونقل سراسری (Deutschland-Ticket) جایگزین بلیط‌‌های ۹ یورویی است. از ماه مه سال ۲۰۲۳، با این بلیط می‌توان در همه‌جای آلمان از اتوبوس‌های شهری، تراموا، قطار زیرزمینی (U-Bahn)، قطارهای شهری (S-Bahn)  و قطارهای منطقه‌ای (Regionalzüge)استفاده کرد. اما برای سفر با اتوبوس‌های مسافت طولانی و قطارهای IC/EC یا ICEمجاز به استفاده از این بلیط‌ها نیستید.

این بلیط‌ها را می توانید را به صورت دیجیتالی در تلفن همراه یا در قالب کارت هوشمند دریافت کنید. اشتراک ماهیانه‌ی شما در هر زمان قابل فسخ است، یعنی در پایان هر ماه، در صورت عدم تمایل به داشتن بلیط، می‌توانید قرارداد را فسخ کنید. قرارداد اشتراک ماهیانه را می‌توانید از طریق وب‌سایت اداره‌ی حمل‌و‌نقل عمومی شهر خود، در وب‌سایت‌های راه‌آهن آلمان، از طریق اپلیکشن اداره‌ی راه‌آهن، دفاتر فروش بلیط راه‌آهن (DB-Reisezentren) یا اپلیکیشن بلیط حمل‌و‌نقل سراسری دریافت کنید. 

نکته‌ی حائز اهمیت:

اگر از قبل اشتراک بلیط ماهیانه‌ی شهر خود را دارید، با شرکت حمل‌و‌ نقل عمومی مربوط به شهر صحبت کنید. برخی از بلیط‌ها به صورت خودکار به بلیط   Deutschland-Ticket تبدیل می‌شوند. در صورتی که این امکان وجود نداشته باشد، باید خودتان اقدام کرده و قرارداد Deutschland-Ticket ببندید. 

در بعضی ایالت‌ها بلیط‌‌های Deutschland-Ticket ارزان‌تر بوده یا بلیط‌هایی با تعرفه‌ی پایین‌تر در دسترس کسانی است که  که کمک‌هزینه‌ی دولتی دریافت می‌کنند، دانش‌آموزان، دانشجویان و کسانی که مشغول انجام اوسبیلدونگ هستند. از  اداره‌ی حمل‌و‌نقل محلی شهری که در آن ساکن هستید، می‌توانید جزییات این تعرفه‌های تخفیفی را بپرسید. 

لطفاً توجه داشته باشید که: این بلیط‌ها فقط به نام شما بوده و صرفا همراه کارت رسمی عکس‌دار معتبر است. یعنی  باید کارت شناسایی، کارت معلولیت، پاسپورت، کارت اقامت، یا گواهینامه‌ی رانندگی معتبر در آلمان را هنگام استفاده از کارت به همراه داشته باشید. 

برای دانشجویان: از  انجمن صنفی دانشجویان (AStA) دانشگاه‌خود سوال کنید که آیا امکان جایگزین کارت بلیط دانشجویی با این بلیط را دارید یا خیر. بعضی دانشگاه‌ها چنین امکانی را ارائه می‌دهند.

در همه‌ی وسائط نقلیه‌ی عمومی، مامورین کنترل بلیط  حضور دارند. برخی از آنها یونیفورم  می‌پوشند و برخی هم مانند مسافران عادی  با لباس شخصی تردد می‌کنند. اگر این مامورین بخواهند بلیط شما را چک کنند، ابتدا باید کارت شناسایی خود را به شما نشان داده و ثابت کنند که اجازه‌ی کنترل بلیط را دارند و معمولا با صدای بلند می‌گویند: Fahrscheinkontrolle یا Fahrscheine (بلیط، لطفا!)
اگر بلیط معتبر نداشته باشید، باید کارت شناسایی خود را به آنها نشان دهید تا نام و آدرس محل زندگی شما را یادداشت کنند و در نهایت قبض جریمه را به شما می‌دهند. میزان این جریمه در شهرهای مختلف متفاوت و  غالبا  بین ۴۰ تا ۸۰ یورو است.

اگر کنترل شده و بلیط همراه خود ندارید، سعی در فرار نداشته باشید. چون این ماموران سرعت عمل بالایی دارند، سعی می‌کنند شما را متوقف کرده و با پلیس تماس بگیرند.  

اگر برگه‌ی جریمه از طریق پست برایتان ارسال شود، معمولا عنوان نامه چیزی مثل „Beförderungserschleichung“  یا „Erschleichung von Leistungen“  خواهد بود که به معنای «فرار از پرداخت کرایه» یا «اعمال فریب در استفاده از خدمات عمومی» است.

هر شرکت حمل‌و‌نقل عمومی قوانین و شرایط مخصوص به خود را دارد. مثلا اینکه کالسکه‌های کودکان و دوچرخه‌ها (بایسکل) کجا قرار بگیرند، اینکه مسافران موظفند فقط از در جلوی اتوبوس برای سوار شدن استفاده کنند یا خیر، و اینکه آیا خوردن و نوشیدن در قطار یا اتوبوس مجاز است یا خیر. ممکن است همه‌ی مسافران این قوانین را رعایت نکنند، اما خوب است بدانید چه چیزی مجاز است یا نیست.