په جرمني کې د مهاجرو کمپونه

• د آلمان د استوګنې هر مرکز د کور مقررات (Hausordnung) لري‌ چې د کمپ په ټولو اوسېدونکو پلي کيږي. په دې قوانينو کې د مېلمنو د راتلو يا د آرامۍ وختونه په نښه شوي دي. د دې مرکزونو مشران مسؤول دي چې د دې مقرراتو د پلي‌کېدو څارنه وکړي.
• امنيتي مامورين د اوسېدونکو د خونديتوب او نظم ساتلو مسؤول دي. ځکه خو دوی د ملاقات کوونکو د پېژندنې کارت ګوري. په دې ډول مرکزونو کې بايد لږ تر لږه يوه ښځينه امنيتي ماموره تل موجوده وي.
• ټولنيز کارکوونکي په کمپ کې د ټولنيزو ستونزو د څار مسؤولين دي. که له ګواښ سره مخ ياست يا پوښتنه لرئ؛ له دې کارکوونکو سره په اړيکه کې شئ. دوی کولای شي له تاسې سره د ماشومانو د ساتنې مرکزونو، کورونو، ډاکټرانو يا مشورتي مرکزونو په موندلو کې مرسته وکړي.

پاملرنه: د کمپونو کارکوونکي د پناغوښتنې د پروسيجر په شان ستاسې د قانوني مسايلو مسؤوليت نه لري. دوی نه شي کولای ستاسې د پناغوښتنې په پروسيجر کې لاسوهنه وکړي او يا ستاسې لپاره د سوسيال مرسته کمه يا زياته کړي. همدا شان دوی اجازه نه لري چې مالومات بمف (BAMF) يا نورو ادارو ته ستاسې په اړه مالومات ورکړي.

تاسې حق لرئ چې په خوندي فضا کې ژوند وکړئ. په ځانګړي ډول ښځې، نوي ځوانان او ماشومان بايد له ګواښونو او تاوتريخوالي لرې وساتل شي. د کمپونو مسؤولين بايد ډاډه شي چې ټول اوسېدونکي د خونديتوب احساس کوي، شخصي حريم لري او پوهيږي چې له کومه ځايه مرسته ترلاسه کړي. د ۲۰۱۶ کال په جولای کې د کورنيو يا فاميلي چارو وزارت د (پلان نړيوال جرمنی بنسټ) په شان نورو بنسټونو او يونيسیف سره په ګډه يو پروګرام جوړ کړ ځو د مهاجرو په کمپونو او د استوګنې په نورو مرکزونو کې د ماشومانو، ښځو او نويو ځوانانو د خونديتوب لپاره لومړني معيارونه پلي کړي.  د دې معيارونو پر بنسټ پورته ياد شوي کسان له تاوتريخوالي ساتل کيږي؛ روغتيايي او رواني-ټولنيزې پاملرنې ته يې لاسرسی تضمينيږي. د دې تر څنګ په هر مرکز کې بايد يوه داسې خونه وي چې ماشومان يو له بل سره لوبې پکې او زدکړې پکې وکړای شي.

د استوګنې په دې کمپونو کې ځينې نور مقررات هم پلي‌کيږي. په عمومي ډول چا ته د دوی په خوښه د اوسېدو کوټه نه ورکول کيږي او يوازې کسان نه شي کولای ووايي چې څوک بايد په کوټه کې ورسره واچول شي يا وایستل شي. که د خپل کوټې له ملګري سره ستونزه لرئ؛ ټولنيز کارکوونکي يا د کمپ مشر خبر کړئ. نور عمومي قوانين په لاندې ډول دي:

• جوړه کسان يا د يوې کورنۍ غړي په يوه کوټه يا کور کې د ګډ اوسېدو حق لري.
• ښځو ته له نورو ښځو سره ګډې کوټې ورکول کيږي.
• د کوټې د دروازې، کولپ او کيليانو درلودل ستاسې حق دی. که خونه مو له بل چا سره شريکه وي؛ د کولپېدونکې المارۍ درلودلو حق لرئ.
• د کمپ اداري مامورين حق نه لري چې ستاسې له اجازې پرته ستاسې کوټې ته د ننه شي.
• له مخکينۍ خبرتيا پرته يا ستاسې په نه شتون کې د کوټې د کنټرول اجازه نشته.
• تاسې د ورځې له خوا د ملاقات کوونکو د راوستلو او کتلو حق لرئ.
• تاسې ته بايد هره اونۍ يو تازه ځان‌پاک درکړل شي او هرې دوې اونۍ وروسته مو بايد د توشکې پوښ بدل او ومينځل شي.
• که غواړئ شپه بل ځای تېره کړئ؛ بايد د کمپ مسؤولين خبر کړئ. که تاسې له دريو شپو زيات بل ځای پاته شئ؛ د کمپ مسؤولين ښايي ستاسې ځای بل جا ته ورکړي خو شخصي شيان به مو وساتل شي.
• تاسې د پاکو، د نر او ښځو بېلو تشنابونو او شاورونو درلودلو حق لرئ.
• تاسې د سالمو، بېلابېلو او کافي خوړو درلودلو حق لرئ. دا خواړه بايد د خوګ غوښه ونه لري.
• د کمپ مسؤولين بايد تاسې ته ستاسې د پوستونو او ليکونو راتللو په اړه په ورځني ډول خبر درکړي.

ځينې کمپونه شته چې دا مقررات تر پښو لاندې کوي. په کمپونو کې د حالاتو د ښه‌والي لپاره تل هڅه شوې خو لا هم نيمګړتياوې شته. که تاسې هم ستونزې لرئ او حقونه مو تر پښو لاندې شوي وي؛ د خپل ايالت د مهاجرو په شورا  (Flüchtlingsrat)کې له مشورتي مرکزونو سره اړيکه ونيسئ. دلته هم د مشورتي مرکزونو لست موندلای شئ.

که له تاسې سره زورزياتی يا تعصب شوی وي؛ ګواښل شوي ياست او يا په کمپ کې له جنسي يا فزيکي تاوتريخوالي سره مخ شوي ياست؛ هيله ده له ټولنيزو کارکوونکو يا د کمپ له مشر سره مخامخ اړيکه ونيسئ. که دوی مرسته نه شي کولای يا ستونزه جوړوونکي دوی په خپله وي؛ له مشورتي مرکزونو سره اړيکه ونيسئ. د تبعيض ضد ادارې پر وېبسایټ کولای شئ په خپل شاوخوا کې مشورتي مرکزونه ومومئ. مېرمنې کولای شي دfrauen-gegen-gewalt.de يا frauenhauskoordinierung.de وېبسایټ وګوري څو په خپل شاوخوا کې په خپله ژبه مشوره ترلاسه کړي. دوی همدا شان کولای شي د ۰۸۰۰۰۱۱۶۰۱۶ مرستندويې شمېرې ته هم زنګ ووهي. دا شمېره شپه او ورځ په ګڼو ژبو ځواب ورکوي.

Ob Sie in eine Wohnung umziehen dürfen, hängt von Ihrem Aufenthaltsstatus ab:

• Ich bin Asylberechtigte*r, anerkannter Flüchtling oder habe subsidiären Schutz: Sie haben das Recht in eine eigene Wohnung zu ziehen.
   
• Ich bin Asylbewerber*in: Ob Sie als Asylbewerber*in in eine Wohnung umziehen dürfen, hängt von Ihrem Herkunftsland, der bisherigen Dauer Ihres Aufenthalts in Deutschland und den Regelungen Ihres Bundeslandes ab. Generell gilt, dass Asylbewerber*innen mindestens sechs Wochen und höchstens 24 Monate in einer Erstaufnahmeeinrichtung wohnen müssen. Während Sie verpflichtet sind in einer Erstaufnahmeeinrichtung zu wohnen, dürfen Sie nicht in eine Wohnung ziehen. Bitte beachten Sie: Wenn Sie aus einem sogenannten "sicheren Herkunftsland" kommen, müssen für die gesamte Dauer Ihres Asylverfahrens und im Falle einer Ablehnung ihres Asylantrags bis zur Ausreise oder Abschiebung in einer Erstaufnahmeeinrichtung wohnen. Mehr dazu erfahren Sie in unserem Kapitel "Sichere Herkunftsländer".
   
• Ich habe eine Duldung: Personen mit einer Duldung haben generell kein Recht darauf in eine Wohnung umzuziehen. Offiziell ist die Unterbringung in einer Gemeinschaftsunterkunft für Geduldete vorgesehen. Zum Teil ist dies sogar auf Ihrer Duldung als Auflage eingetragen. In einigen Gemeinden gibt es aber zu wenige Plätze in Gemeinschaftsunterkünften, um alle dort unterzubringen. In diesem Fall wird Ihnen entweder eine Wohnung zugewiesen oder Ihnen wird erlaubt eine eigene Wohnung zu suchen. Wenn Sie in einer Gemeinschaftsunterkunft wohnen müssen, können Sie versuchen, die Streichung dieser Auflage bei der Ausländerbehörde zu beantragen. Zusätzlich müssen Sie beim Sozialamt beantragen, dass es die Kosten für Ihre Wohnung übernimmt. Die Behörden können Ihrem Wunsch folgen, können ihn aber auch ablehnen. Generell sind Ihre Chancen eher gering, wenn Sie nicht wichtige Gründe, z.B. psychische oder physische Erkrankungen vorbringen können. Lassen Sie sich vorab von einer Beratungsstelle oder Anwält*innen beraten. Anwält*innen und Beratungsstellen in Ihrer Nähe finden Sie auf unserer Seite Lokale Informationen. Geben Sie die Stadt, in der Sie leben, ein und suchen Sie nach Asyl, Aufenthaltsrecht oder Rechtsberatung.

Bitte beachten Sie: Wenn Sie Ihr Einkommen durch Arbeit selbst verdienen und weiter in einer Gemeinschaftsunterkunft leben, müssen Sie damit rechnen, dass Sie von Ihrem Arbeitslohn eine hohe Miete für Ihren Platz im Heim zahlen müssen.

Ob Sie auch in andere Städte oder Gemeinden umziehen dürfen, hängt von Ihrem Aufenthaltsstatus ab.

Asylberechtigte, anerkannte Flüchtlinge und subsidiär Schutzberechtigte, die Sozialleistungen vom Sozialamt oder Jobcenter bekommen, müssen in der Regel für drei Jahre in dem Bundesland bleiben, in dem sie ihr Asylverfahren durchlaufen haben. Die Bundesländer haben zudem die Möglichkeit zusätzliche Regelungen zu schaffen, in denen Sie z.B. festlegen, dass die Person auch in der Gemeinde bleiben muss, in der sie während ihres Asylverfahrens gelebt hat. Diese "Wohnsitzzuweisung" ist umstritten. Wenn Sie gute Gründe haben, warum Sie in eine andere Gemeinde umziehen möchten, können Sie einen „Antrag auf Aufhebung der Wohnsitzzuweisung“ (gemäß §12a Abs. 5 Satz 2c AufenthG) bei der für Sie aktuell zuständigen Ausländerbehörde und der Ausländerbehörde Ihrer Wunsch-Stadt stellen. Lassen Sie sich dazu von einer Beratungsstelle oder Anwält*innen in Ihrer Nähe beraten.

Asylbewerber*innen und Menschen mit Duldung müssen in der Regel in der Gemeinde wohnen bleiben, der sie zu Beginn zugeteilt wurden. Nur wenn Sie Ihren Lebensunterhalt durch eigenes Einkommen bestreiten und keine finanzielle Unterstützung vom Sozialamt bekommen, dürfen Sie umziehen. Für Personen, die finanzielle Unterstützung vom Sozialamt bekommen, gibt es nur wenige Möglichkeiten dennoch die Erlaubnis für einen Umzug in eine andere Gemeinde zu bekommen. In der Regel wird die Ausländerbehörde einem entsprechenden Antrag von Ihnen nur zustimmen, wenn Sie z.B. sehr krank sind und es in Ihrer Gemeinde keine auf Ihre Krankheit spezialisierten Ärzt*innen gibt oder wenn Sie sich um ein krankes Familienmitglied in einer Stadt kümmern müssen. Ihre Gründe müssen Sie durch Atteste nachweisen. Lassen Sie sich vorab von einer Beratungsstelle oder Anwält*innen beraten.

Beachten Sie: Anwält*innen und Beratungsstellen in Ihrer Nähe finden Sie auf unserer Seite Lokale Informationen. Geben Sie die Stadt, in der Sie leben, ein und suchen Sie nach Asyl, Aufenthaltsrecht oder Rechtsberatung.

هو. د شري د مخنيوي د قانون له مخې بايد هغه کسان چې په کمپونو او هايمونو کې ژوند کوي، د شري واکسين وکړي. که تر اوسه مو دا واکسين نه وي کړي، بايد له رارسېدو وروسته د ۴ اونيو په موده کې دا واکسين وکړئ. د اړوند کمپ کارکوونکي په دې برخه کې له تاسې سره مرسته کوي. نور مالومات زموږ په بل مالوماتي څپرکي (په جرمني کې واکسين) کې هم لوستلای شئ.