کشورهای امن از منظر قوانین پناهندگی در آلمان

از منظر دولت آلمان، کشور امن کشوری است که شهروندان آن ترس از آزارو‌اذیت و فشار دولتی نداشته و دولت اساسا قادر باشد از شهروندان در برابر آزارو‌اذیت غیر‌دولتی نیز محافظت نماید. بر این اساس، «اداره‌ی فدرال مهاجرت و پناهندگی» (BAMF) در ابتدا فرض را بر این می‌گذارد که اتباع این کشورها نیازی به برخورداری از حمایت آلمان ندارند. و بنابراین پناهجویانی که از این کشورها به آلمان می‌آیند باید ثابت کنند که چرا نیازمند حمایت هستند. 

در حال حاضر این کشورها امن محسوب می‌شوند: 

• آلبانی
• بوسنی و هرزگوین
• غنا
• کوزوو
• مقدونیه
• مونته‌نگرو
• سنگال
• صربستان
• گرجستان
• جمهوری مولداوی
• تمامی کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا

گفتگوها کماکان برای وارد کردن سه کشور ذیل به این فهرست نیز ادامه دارد: (اما هنوز کشور امن محسوب نمی‌شوند)

• الجزایر
• مراکش
• تونس

قانون اساسی آلمان بین دو دسته از «کشورهای امن» تمایز قائل شده است: «کشورهای مبدا»  (Herkunftsstaaten) و «کشورهای ثالث» (Drittstaaten). کشور مبدا به این معنی است که فرد متفاضی پناهندگی تبعه (شهروند) آن کشور است  اما اصطلاح «کشور ثالث»  به کشوری اطلاق می‌شود که شخص از طریق آن وارد کشور دیگری  شده  و در آن درخواست پناهندگی داده است.

در این حالت، این امکان وجود دارد که درخواست پناهندگی فرد تحت عنوان «غیرقابل پذیرش» رد شده، اما ممکن است شکل دیگری از اقامت به او داده شود. اداره‌ی فدرال مهاجرت و پناهندگی (BAMF) به زبان های مختلف در این مورد اطلاعات ارائه می دهد.